Çeviri | Bulgaristan Anarşist Komünistler Federasyonu - Bulgaristan Anarşist Komünistler Federasyonu Platformu, 1945

 Temel Pozisyon:

 Halkın inisiyatifine ve özgürlüğüne aykırı olan devlet ilkesi üzerine kurulu olduğu için mevcut toplumsal devlet sistemini ve kapitalist merkezileşmeyi reddediyoruz. Her türlü kurumsal güç ekonomik, politik veya manevi ayrıcalık içerir. Ekonomik düzeyde özel mülkiyet tarafından, siyasi düzeyde devlet tarafından ve manevi düzeyde din tarafından temsil edilir. Bu üç güç biçimi birbiriyle bağlantılıdır. Birine dokunursanız, diğerleri değişir ve tam zıttı olarak, bir güç biçimini elinizde tutarsanız, bu kaçınılmaz olarak diğer ikisinin yeniden inşa edilmesine yol açacaktır. Bu nedenle güç ilkesini reddediyoruz.

 Bizler, özel mülkiyetin, devletin ve dinin ortadan kaldırılmasının ve her türlü baskı ve şiddet kurumunun ve biçiminin toptan bastırılmasının destekçileriyiz. Devleti, özel mülkiyeti, kiliseyi ve toplumsal ilişkilerde zorlama ve şiddeti sürdürmeyi amaçlayan her öğretiyi ve her türlü toplumsal, siyasal ve ekonomik-politik hareketi reddediyoruz. 

 Ayrıcalıklı sınıfların ekonomik ve manevi egemenliğini savunmak amacıyla mutlakiyetçiliği, otokrasiyi ve siyasi iktidar biçiminin gücünü yeniden tesis etmeye yönelik tarihi bir girişim olan faşizmi reddediyoruz. 

 Siyasal demokrasiyi, iktidar ilkesinin ortadan kalkmasını öngörmediği, yalan ve hayallerle kitleleri kendi çıkarlarına aykırı kavgalara sürükleyerek bulanıklığa yol açtığı, iktidar ve güç kullanarak ve tahakküm iştahını sürdürerek onları yozlaştırdığı için reddediyoruz. Siyasal demokrasi ayrıca, merkezi devlete ve kapitalizme dayalı toplumsal temelleri nedeniyle büyük toplumsal sorunları çözmekten tamamen aciz olduğunu, kaosu, çelişkileri ve suçu beslediğini de bizlere göstermektedir.

 Devlet sosyalizmini, ekonomik sömürünün, baskının, toplumsal ve bireysel özgürlüğe toptan tahakkümün en canavarca biçimi olan devlet kapitalizmiyle  kaçınılmaz olarak sonuçlandığı için reddediyoruz. 

 Biz, özel mülkiyetin yerini toprakların, fabrikaların ve madenlerin, tüm mal ve üretim araçlarının tamamen kamulaştırılmasına bırakacak olan anarşist komünizm veya özgür komünizmden yanayız. Devletin yerini bölgesel, beldesel, ulusal ve uluslararası düzeyde birleşmiş özgür komünlerden oluşan bir federasyon alacaktır. Kilise ve dinin yerini özgür bireysel ahlak ve bilimsel vizyon alacaktır. Diğer tüm sosyo-ekonomik, siyasi kavram ve örgütlenmelerin aksine, Anarşist Komünizm federalisttir.

 Devletin yerini alacak yeni toplumsal örgütlenme aşağıdan yukarıya inşa edilecek ve işletilecektir. Herhangi bir köyün, bölgenin, yerleşim yerinin tüm sakinleri yerel özgür komünü oluşturacak ve tüm yerel özgür komünler bölgesel, beldesel, ulusal ve uluslararası düzeyde birlikler ve federasyonlarda ve evrensel bir genel toplumsal konfederasyonda birleşecekler.

 Toplumun üretiminin yeni örgütlenmesi, bölgesel, beldesel, ulusal ve uluslararası düzeyde, genel üretim konfederasyonunun bir parçası olarak,  üretim birlikleri ve federasyonlarda birleşmiş sayısız yerel tarım işletmesi, zanaatkar, maden, sanayi, ulaşım vb.'nin sıkı bir ağı tarafından oluşturulacaktır. 

 Toplumun yeni mübadele, tüketim ve arz organizasyonu, aynı şekilde, tüm sakinlerin ihtiyaçlarını karşılamak için genel bir mübadele ve tüketim konfederasyonunda gruplandırılmış yoğun ve karmaşık bir bölgesel, beldesel ve ulusal örgütler, birlikler ve federasyonlar ağı tarafından temsil edilecektir. Tüm insani toplumsal faaliyetler ve tüm ulaşım, iletişim, eğitim, sağlık vb. benzer şekilde organize edilecektir.

 Toplumsal yaşamın çeşitli yönlerinin tüm işlevlerinin bu şekilde örgütlenmesiyle, toplumda bir bireyin diğeri üzerindeki tahakkümüne veya birinin diğerini sömürmesine yer olmayacaktır. Yeni toplumsal sistemin inşası için üretim ve dağıtımın temel ilkesi şu olacaktır: herkes kendi imkanlarına, yeteneğine göre üretecek ve herkes ihtiyacına göre alacaktır.

 Stratejiler:

 Bu eşitlik, dayanışma ve özgürlüğe dayalı toplumsal idealin gerçekleştirilmesi, yalnızca anarşist komünizmden esinlenen ve ideolojik, profesyonel, mübadele ve tüketim, kültürel ve eğitimsel gruplar halinde örgütlenen birleşik işçi ve köylü kitleleri tarafından gerçekleştirilebilir. 

 Anarşist komünizm, devleti reddederken, işçilerin devletin yönetim organlarına ve kurumlarına, parlamentoya ve devletin resmi yönetimine yönelik herhangi bir oylamaya dahil olmalarını reddeder.

 Verimli mücadelenin tek aracı, emekçi kitlelerin acil çıkarlarının savunulması ve insanlığın özgürlüğüne ilişkin tam idealin gerçekleştirilmesi için anarşizm, yalnızca işçilerin ekonomik örgütleri tarafından başlatılan ve boykotlarda, sabotajlarda, grevlerde, genel grevlerde, ayaklanmalarda ve en nihayetinde toplumsal devrimde vücut bulan doğrudan eylemleri tanır. Nihayetinde anarşizm, kısır ve etkisiz, hedeflere ve acil görevlere, kasaba ve şehirlerdeki işçilerin çıkarlarına cevap veremez gördüğü için siyasi partilerin her türlü örgütlenmesini ve mücadelesini reddeder. İşçilerin gerçek gücü ekonomide ve ekonomik örgütlerindedir. Sadece orada kapitalizmin altının oyulabildiği bir alan vardır. Gerçek sınıf mücadelesi yalnızca oradadır. 

 Örgütlenme: 

 Anarşist komünizmin talep ettiği radikal toplumsal yeniden örgütlenme, bu tarihsel görevin yükümlü olduğu tüm güçlerin örgütsel eylemini gerektirir. Anarşist komünizm taraftarlarının anarşist komünist ideolojik bir örgüt içinde örgütlenmeleri her şeyden önce gereklidir. Bu kuruluşların görevleri şunlardır:

 * Anarşist komünist fikirleri geliştirmek, gerçekleştirmek ve yaymak.

 * Emekçi kitlelerin günlük yaşamlarını etkileyen tüm hayati günümüz sorunlarını ve toplumsal yeniden yapılanma sorunlarını incelemek.

 * Toplumsal idealimizin ve emekçilerin davasının savunulması için çok yönlü mücadele.

 * Üretim, meslek, mübadele ve tüketim, kültür ve eğitim düzeyinde işçi gruplarının oluşturulmasına ve toplumsal yeniden yapılanmaya hazırlıkta faydalı olabilecek diğer tüm organizasyonlara katılmak. 

 * Her devrimci isyana silahlı katılım. 

 * Bu etkinliklerin hazırlanması ve organizasyonu.

 * Toplumsal devrimi gerçekleştirebilecek her türlü aracın kullanılması.

 Anarşist komünist ideolojik örgütler, devrimin hem öncesinde hem de sonrasında anarşist komünizmin tam olarak gerçekleştirilmesinde kesinlikle elzemdir. Bu kuruluşlar yerel düzeyde oluşturulur. Her yerel kuruluş, görevi diğer benzer kuruluşlarla iletişim halinde olmak olan bir sekreter seçer. Belli sayıda nüfusu olan bir mahallin bütün teşkilatlarının sekreterleri o mahallin genel teşkilatını oluşturur. Tüm yerel kuruluşlar, bölge ve il bazında, bölge ve il birliklerinde birleşir. Birlikler arasındaki iletişim ilgili sekreterler tarafından sağlanmaktadır. Ülkenin tüm taşra sendikaları, Bulgaristan Anarşist Komünistler Federasyonu'nda birleşmişlerdir. Faaliyetler federal sekreterlik tarafından koordine edilir. Her sekretaryanın üyeleri, ikamet ettikleri bölgede yerel teşkilatın bir parçasını oluşturur ve her girişiminin yerel teşkilattan geçmesi zorunludur. Bu nedenle bu durum yerel teşkilatın inisiyatifi olarak kabul edilir. Sekreterlikler, artık yalnızca yetkiye sahip irtibat ve yürütme organlarıdır. Anarşist komünist ideolojik örgütlere yalnızca anarşist komünistler üye olabilir.

 İkinci bir örgütlenme türü, yine federatif ilkeye dayanan, işyeri veya ticaret tarafından örgütlenen ve işçi sendikalarının genel bir federasyonunda üretim veya sendikalarda birleşen işçi sendikasıdır. Anarşist komünistlerin katılımıyla oluşturulan bu örgütler, doğrudan eylem taktiğini benimserler ve siyasi partilerin mücadelelerini, siyasi partilerin işçi örgütlerine her türlü müdahalesini reddederler. Bu örgütlerin görevleri: 

 * İşçi sınıfının acil çıkarlarının savunulması.

 * İşçilerin çalışma koşullarını iyileştirme mücadelesi.

 * Üretim sorunlarının incelenmesi. 

 * Üretimin kontrolü ve endüstriyel üretimin devamını sağlamak zorunda kalacakları radikal bir toplumsal yeniden yapılanmanın ideolojik, teknik ve örgütsel hazırlığı.

  Yapısını, taktiklerini ve görevlerini kabul eden tüm çalışanlar bu örgütlere üye olabilir. Koşullar bu tür örgütlerin varlığına izin vermediğinde, anarşist komünist işçiler, doğrudan eylem bağlılıklarını ve parti karşıtı konumlarını muhafaza ederek diğer bağımsız sendikalist işçi örgütlerine katılırlar. QPRS bugün böyle bir örgüt gibi görünüyor. (QPRS açılımı ''Genel İşçi Sendikası'' olan, Bulgaristan merkezli bir örgüttü.) 

 Üçüncü tür bir örgütlenme köylüleri örgütlemelidir. Bu tarımsal işçi örgütü, genel bir federasyonda bölgesel, şehirsel ve ulusal düzeyde birleşmiş, yerel olarak oluşturulmuş işçi sendikaları federasyonu ile birlikte ulusal işçi konfederasyonunu oluştur. Bu tarımsal işçi örgütlerinin görevleri şunlardır:

 * Topraksız köylülerin, az toprağı olanların ve küçük toprak parsellerine sahip olanların çıkarlarını savunmak.

 * Tarımsal üretim gruplarını organize etmek, tarımsal üretimin sorunlarını incelemek.

 * Tüm nüfusun geçimini sağlamak amacıyla, yeniden yapılanmanın ve tarımsal üretimin öncüleri olacakları gelecekteki toplumsal yeniden yapılanmaya hazırlanmak.

  Tarımsal emek örgütleri sektörel bazda inşa edilmiş olup, siyasi partilerin tüm mücadelelerini ve örgütlere müdahalelerini reddetmektedir. Mümkün olduğunda, kendi durumları ve içinde bulundukları pozisyon dahilinde, vergi ödemeyi reddetmek, devleti boykot etmek, grevler örgütlemek vb. doğrudan eylem yöntemlerine başvururlar. Bu örgütlerin üyeleri topraksız köylüler, az toprağı olanlar ve küçük toprak parselleri olan, ücretli emek aracılığıyla başkalarını kendi adına çalıştırmadan toprağı kendileri işleyen köylüler olabilir. 

 Koşullar bu tür örgütler yaratmaya elverişli olmadığında anarşist komünist köylüler, kendi içlerinde doğrudan eylem vizyonunu, siyasi partilere karşı mücadeleyi ve doğrudan köylü eylemi taktiğini desteklemek amacıyla diğer benzer işçi örgütlerine katılırlar. OZPS (Genel Köylü Sendikası) böyle bir örgüt olarak düşünülebilir.

 Dördüncü bir örgütlenme türü de kooperatiftir. Anarşist komünistler, her türden kooperatife katılarak onlara parti ve bürokrasinin ruhuna karşı dayanışma ve karşılıklı yardımlaşma ruhunu getirirler. Tarımsal üretim kooperatifleri, daha önemli hale gelecekleri ve anarşist komünist bir toplumsal sistemin gelecekteki inşasında belirleyici bir eğitici rol oynayacakları için bugün özel bir ilgiyi hak ediyorlar. 

 Başka bir örgütlenme türü, üyeleri emekçi halkın anarşist komünist ideolojik ve ekonomik örgütlerinin fikirlerini ve mücadelelerini destekleyen gençler, kadınlar, ölçülü alkol tüketimini destekleyen gruplar, Esperantistler ve diğer kültürel örgütlerdir.

 Bahsi geçen örgütlenmeler arasındaki ilişkiler, üyelerin ve kuruluşların tam özgürlük ve bağımsızlığını tanıyan, tüm dış müdahaleleri ve bir örgütün diğerine tabi kılınmasını dışlayan işlevsel bir temeldedir. Çeşitli örgütlenme türleri arasındaki karşılıklı bağımlılık, yalnızca ideolojik ortaklıklarına ve birliklerine, hepsinin ulaşmaya çalıştığı ortak hedefe dayanabilir. 

 Anarşist komünist örgütler içindeki örgütsel kararlar çoğunluk tarafından değil oybirliğiyle alınır. Çoğunluğun kararı azınlığı bağlamaz; çoğunluğun kararının uygulamaya konulabilmesi ancak azınlığın çoğunluğun fikirlerine iknasıyla mümkün olur. Uygulamada, azınlık genellikle, fiilen kanıtlandıktan sonra, kendi pozisyonunun doğruluğunu ifade etme hakkını saklı tutan çoğunluğun kararına katılır. Anarşist hareket içinde yaygın olarak uygulanan bu ilke sayesinde, bölünmeler, düşmanlıklar ve agresif münakaşalar nadirdir.

 Buna karşın kitle ekonomik örgütlerinde ve diğer örgütlerde kararlar çoğunluk oyu ile alınır ve bağlayıcıdır, çünkü kitle örgütlerinde kesinlikle vazgeçilmez olan birlik ancak bu şekilde sağlanabilir. Fakat, derin görüş ayrılıklarının olduğu bazı durumlarda, azınlık, genel bir kararın uygulanmasına engel olmamak kaydıyla, genel bir kararı uygulama yükümlülüğünden kurtulabilir. 

 Adı geçen tüm örgütler, ülke genelinde radikal toplumsal yeniden yapılanmayı hazırlamak gibi ortak bir görevi paylaşırlar. Toplumsal devrim sırasında, her biri (kendi alanlarında) üretim araçlarının ve tüm malların kamulaştırılmasını ve toplumsallaştırılmasını gerçekleştirecektir.

 Acil Görevler:

 Son kertede, Bulgaristan Anarşist Komünistler Federasyonu aşağıda yazılı olan ilkeleri benimsemiştir:

* Siyasi partilerin temsilcisi olarak değil, doğrudan seçilen, halk tarafından örgütlenen ve kontrol edilen özgür işçi ve köylü yerel konseyleri ve komitelerinin oluşturulması. Bu konseyler ve komiteler, ülkenin siyasi yönünü tamamen ele almalı veya kontrol etmelidir.

* Bu konseylerin ve komitelerin rolü, çalışan kitlelerin isteklerini dile getirmek ve eksiksiz bir toplumsal sistem inşa etmek ve onun işleyişini sağlamak için herkesin çabalarını koordine etmektir. Yerel, bölgesel ve ulusal düzeyde birleşmişlerdir ve tüm halkın siyasi gücünü, düşüncesini ve iradesini temsil ederler.

 * Tüm emekçilerin dünya çapındaki çıkarlarını savunmak ve yaklaşan herhangi bir savaşı engellemek için Uluslararası İşçi Birliği'nin Bulgaristanlı işçi ve köylüler tarafından benimsenmesi.

 * Her türlü sınıf işbirliğinin açık ve kategorik reddi.

 * İşçilerin maddi çıkarlarını savunmak, koşullarını iyileştirmek ve grev yapmak için özgürce mücadele etme haklarının tanınması.

 * İşçilerin üretim araçlarını - üretimi kontrol etmeleri ve karlardan pay almaları.

 * Çeşitli memur kategorileri, devlet çalışanları ve özel sektör çalışanları arasındaki ücret farklılıklarının, bir aile ücretinin getirilmesine yönelik eğilimin bir parçası azaltılması.

 * İşçiler, alt düzey çalışanlar, küçük köylüler ve toplumun tüm düşük ücretli düzeyleri için tüm vergilerden muafiyet.

 * Özgür ve gönüllü tarımsal kooperatif birlikleri.

 * Küçük esnaf işletmeleri arasında özgür ve gönüllü işbirliği.

 * Tam bir mübadele, gıda temini ve tüketimi kooperatif sistemine ve iç ve dış ticaret ile sosyal güvenliği içerecek kooperatif gelişimine doğru ilerleme.

 * Tarımsal üretim fiyatlarının ortalama bir düzeye kadar artması ve sanayi ürünleri fiyatlarının, gerçek perakende fiyatlarına ve kentlerde ve kırlarda emeğin adil ve eşitlikçi bir şekilde ücretlendirilmesine dayalı olarak aynı düzeye indirilmesi.

 * Spekülasyona ve karaborsaya karşı mücadelenin işçi birlikleri, üretici birlikleri, takas ve tüketim birlikleri tarafından örgütlenmesi ve tüm spekülatörlerin ve tacirlerin halka açıklanması. 

 * Giyim ve ayakkabı gibi temel ihtiyaç maddelerinin dış ithalat yoluyla hızlı bir şekilde karşılanması ile ülke çapında düzenli, kaliteli ticari ilişkilerin oluşturulması ve geliştirilmesi.

 * Bürokratik aygıtın düzene sokulmasıyla, gerçek bir devlet bütçesi (geçici bir bütçe değil) ve ekonomisiyle, tüm gereksiz harcamaların (savaş maliyetleri gibi) tamamen ortadan kaldırılmasıyla ve ulusal üretimde gerçekleşen gerçek bir artışla (sadece demagojik bir söylemden ibaret olmamalı) ülkenin mali istikrarının sağlanması. 

 * Faşist olmayan herkes için tam ifade, basın, örgütlenme ve toplanma özgürlüğü. Kooperatiflerin, sendikaların ve diğer örgütlerin üzerindeki, faşist dönemden kalan,  tüm devlet ve polis kontrolünün ortadan kaldırılması. Hükümet bu konuda verdiği sözleri yerine getirmelidir.

 * Adı ve rengi ne olursa olsun tüm diktatörlüklere muhalefet.

 * Ölüm cezasının ve tüm özel kanunların kaldırılması.

 * Cezalandırma amacıyla tüm toplama ve çalışma kamplarının veya çalışma evlerinin ortadan kaldırılması; Bir polis yöntemi olarak uygulanan zorla çalıştırma sisteminin tasfiyesi.

 * İşçi ve köylülerin çeşitli emek, üretim ve ideolojik örgütlerinin himayesi altında faşizmin kalıntılarına karşı mücadelesi ve halka karşı her türlü faaliyete karşı uyanık olunması.

 * Büyüyen gericiliğe güçlü ve etkili bir şekilde direnmek için tüm işçi ve demokratik unsurların eşitlikçi askeri birliklerde gruplandırılması.

 * Savaş suçluları tarafından yapılacak savaş tazminatları.

 * Ordunun dağıtılması, zorunlu askerlik hizmetinin kaldırılması ve gençlerin okul içinde ve dışında militarist eğitimine son verilmesi.

 * Yalnızca işçiler ve köylüler arasından seçilecek ve işçi-köylü örgütleri tarafından kontrol edilecek, gönüllü bir halk milis gücünün (herhangi bir parti tarafından kontrol edilmeyen) yaratılması.

 * Tamamen bilimsel öğretim ve eğitim, tüm siyasi parti ve sınıf etkisinden bağımsız, yeni nesiller için yaygın olarak sağlanmalıdır.

 * Herkes için ücretsiz, geniş çapta erişilebilir sağlık hizmeti.

 * Tüm dini girişimlerin eğitim ve aile yapısından çıkartılması. 

 * İşçi ve köylülerin emek, üretim ve ideolojik örgütlerinin denetimi altındaki nüfusa yardım.

 * Tüm işçiler ve Bulgaristan halkının ilerici katmanları için ekmek, özgürlük, barış ve iş.

                                     Yaşasın işçilerin uluslararası dayanışması!

                                     Yaşasın anarşist komünizm!